به گزارش واحد ارتباطات و اطلاع رساني پژوهشگاه فرهنگ و هنر،  رئيس پژوهشگاه فرهنگ وهنر با اشاره به نامگذاري امروز در هفته پژوهش بعنوان "سبک زندگی اسلامی عامل اصلی پیشرفت"گفت:سبك زندگي موضوعي نيست كه ما جديدا كشف كرده باشيم، بلكه پيشوايان و بزرگان دين همواره در قول و عمل چهارچوبهاي اجرايي را تبيين كرده اند و خود نيز در مفاهيم و مصاديق پيشتاز و الگوي احسن براي جامعه بوده وهستند.

دكتر مقيسه گفت: يك عيب بزرگ اين است كه ما در برخي موارد خلطي در مفاهيم و مصاديق  آموزه هاي ديني ايجاد مي كنيم كه مشكل آفرين مي شود و بسيار پيش آمده  كه بدليل فقدان فضاي گفتماني صحيح و پويا و نيز ضعف  استدلال و يا غفلت مزمن از تعقل گرايي ، در الگوسازي هايمان دچار افراط و تفريط مي شويم.

اين پژوهشگر فرهنگي و اجتماعي با تاكيد بر شكرگزاري در شناخت و بهره گيري از نعمات الهي و همگام بودن با رشد فناوريهاي نوين در حوزه هاي مختلف، در ادامه گفت: تصور نسبت به سبك اسلامي هرگز به معني برگشت به زمانهاي گذشته نبوده و نيست بلكه يك مسلمان متفكر و تعقل گرا بايد فرزند زمان خويش باشد و در تبيين و تفكيك مفاهيم و مصاديق آموزه هاي ديني دچار خطا نشود وهمانگونه كه دين اسلام بعنوان يك آئين كامل خاتم از سوي خداوند بزرگ برجهانيان عرضه شده، احكام و دستورات آن هم با تاكيد بر تفكر، علم آموزي و نشرآنها براساس نيازهاي نسلهاي آينده قابل ارائه و تعميم است و مصاديق قابل تغيير امروزي بايستي بر مفاهيم لايتغيير ديني توسط متخصصين امور تطبيق داده شود.

رئيس پژوهشگاه فرهنگ و هنر گفت: من معتقدم با دقت در مفاهيم و مصاديق، اگر بخواهيم به سمت سبك ديني زندگي برويم و از نعمات الهي و زمينه هاي  رفاهي وتسهيلات زندگي بهره مطلوب و بهينه را ببريم، بايستي كليه مسئولان خودشان هم در زندگي شخصي و خانوادگي و سپس در رويكردها و كنش ها و تصميم هاي مديريتي خود  خط شكن و پيشتاز اين حركت مبارك باشند و با پرهيز از تعارضهاي موجود در شعار و عمل آنان، صادقانه و كوشا، پايبند وحمايتگر  سبك ديني زندگي باشند.

دكتر مقيسه با تاكيد مجددبر وجه استقلال پژوهش كه يكي از ضرورياتي است كه معمولا مورد غفلت قرار مي گيرد گفت : اگر اين شاخصه را از هر نوع كار پژوهشي و علمي بگيريم قطعا نتايج حاصله نيز ابتر و بدون اثر مثبت و ماندگاري خواهد بود. 

رئيس پژوهشگاه فرهنگ وهنر در ادامه خردمحوري و توليد دانش و همچنين مسئله محوري و گره گشايي از نيازهاي جامعه را از جمله امور مهم وحياتي پژوهشهاي مفيد، راهگشا و تاثيرگذار برشمرده و گفت: بايستي از كارهاي تكراري و موازي كاريهايي كه بدليل نقصان و يا فقدان اطلاع رساني صحيح و هدفمند در امورپژوهشي به چشم مي خورد پرهيز كنيم و با توجه ويژه به مستند سازيها و بررسي وشناخت كافي از سوابق، منابع داخلي و خارجي مرتبط و نيز فعاليتهاي مطالعاتي و پژوهشي انجام شده ديگران، فعاليتهاي علمي و پژوهشي خود را  قوام و دوام بخشيده و ميراث علمي ماندگاري براي آيندگان به جا بگذاريم.