دانانیوز : در این نوشتار به برخی ازاین مضامین اشاره می شود.

رسولخدا که صلوات بی پایان خدا براو و آلش باد، دراین خطبه می فرماید:

1-صدقه به فقیران

به فقرا ومستمندان تان صدقه بدهید.

امروزهمسرمحترمه یکی از شهدای هویزه، که سالهاست با کمکهای نقدی این وآن ،درآستانه ماه رمضان برای خانواده های مستمند چند  رقم کالا تهیه وبه درمنازلشان می برد، به من می گفت: به دلیل گرانی بعضی اقلام ،که قیمتها چند برابرسال قبل شده است ،ناچارشده بعضی ازاقلام غذایی را ازاین سبد اهدایی حذف و یا مقداربعضی اقلام را به نصف تقلیل دهد،ازخجلت آب شدم که چرا امسال همانند سالهای قبل واسطه جمع آوری کمکهای نقدی دوستان به ایشان نشده ام.

امروز درکتاب برنامه سلوک در نامه های سالکان- ازانتشارات دارالفکر- در نامه سیدبن طاووس به فرزندش محمد می خواندم که جناب امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیهما السلام، موقع شهادت هشتصدهزار درهم و امام حسین نیزسیصد هزاردرهم بدهکاربوده اند که امام مجتبی وحضرت سجاد با فروش زمینهای باقی مانده از این دو بزرگوار که شخصا بر روی آنها کار می کردند، بدهی پدرانشان را به طلبکاران تسویه نموده اند.( برنامه سلوک،صص 209 -210)

رسول خدا نیز بهنگام رحلت بدهکاربود و پیش از وفات به جانشین خودعلی گفت : انت تقضی دینی، تو بدهی مرا پس ازمن ادا می کنی.

 دراینکه این بدهیها نتیجه کمک و دستگیری اولیای دین ازمستمندان جامعه مسلمین بوده است ،هیچ تردیدی نیست.

نکته جالب توجه این است که حضرت علی وامام حسین علاوه بر اینکه درآمد ناشی ازکار در زمینهایشان را صدقه می دادند و به فقرا می بخشیدند، پس ازآنکه موجودیشان تمام می شده است، درادامه کمکهایشان به فقرای مدینه ،ناچاربه قرض از دیگران هم می شده اند !

کارعلی در کمک به فقرا تا بدانجا رسید که جناب سید بن طاووس می گوید در کتابی که در سال 237 نوشته شده ،این روایت شگفت را دیده که پسر ابی طالب پس از آنکه درآمد چهل هزاردرهمی زمینهایش را وقف کمک به مستمندان کرد ،برای گذران زندگی خود شمشیرش را در معرض فروش گذاشت و گفت:کیست که شمشیرمراخریداری کند؟ اگربه شام شب نیازمند نبودم، آن را نمی فروختم.

نیزدرهمین کتاب آمده است که حضرت درمقطعی دیگر شمشیرخود را هم درمعرض فروش گذاشت و گفت: اگر پولی برای تهیه لباسی داشتم، آن را نمی فروختم.

خدا می داند پس از خواندن این دو روایت تاریخی در نامه جناب سید، نسبت به شیعه بودن خود احساس شرم وخجلت بسیار کردم.اگر این علی امام شیعیان است من وامثال من دراثبات ادعای شیعه علی بودنمان چه حرفی برای گفتن داریم؟

2-ترحم ونیکی به یتیمان

به یتیمان مردم ترحم ومهربانی کنید تا به یتیمان شما ترحم شود...

هرکس دراین ماه یتیمی را گرامی دارد ،خداوند در قیامت او را گرامی دارد.

 3-بازگشت ازگناهان

از گناهان تان به سوی خدا بازگشت نمائید.

4-دعا دراوقات نماز

دستهایتان را دراوقات نمازهایتان به دعا بر دارید، زیرا وقت نمازبهترین ساعاتی است که خدای عزوجل به بندگان خود به نظر رحمت می نگرد و چون چیزی بخواهند و با او مناجات کنند، جوابشان را می دهد.

5- طلب استغفار

ای مردم جانهای شما در گرو کردارهای شماست. پس آنها را به طلب آمرزش و استغفار از گرو در آورید.

6- سجده طولانی

پشتهای شما ازبار گناهان سنگین شده است ،به طولانی کردن سجده آنها را سبک سازید وبدانید که خداوند به عزت خود سوگند یاد کرده است که نمازگزاران وسجده کنندگان را به آتش عذاب نفرماید و روزی که مردم در برابر پروردگارعالمیان بپا می خیزند، آنها را نترساند .

مرحوم حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب شریف المراقبات(ج اول ، ص 351)می نویسد: رسول خدا سفارش به طول سجود فرمود وآن امر مهمی است ونزدیک ترین هیئت بندگی وعبودیت است وبه همین جهت درهر رکعت نمار دو سجده قرارداده شده واموردیگر یک مرتبه. و از بعض امامان ما و خواص شیعیان آنها در طول سجود امر بزرگی نقل شده است. چنانکه حضرت سجاد دربعضی سجده های خود لا اله الا الله حقا حقا .... می فرمود وحضرت کاظم سجودش ازاول روز تا نمازظهر طول می کشید و درایام تحصیلم در نجف شیخی بود که در تربیت، مرجع اتقیاء طلاب زمان خود بود و از آنچه از اعمال بدنی در تاثیر بحال سالک الی الله تجربه کرده بود، از او پرسیدم .دو امر را بیان کرد:یکی آنکه درهر روز و شبی یک سجده طولانی کند و در آن بسیاربگوید: لا اله الا انت ،سبحانک انی کنت من الظالمین و درآن قصد کند که روح من در زندان طبیعت اسیر ومقید به این قیود است و پروردگارمن پاک ترازاین است که بمن ستم کند واین من هستم که بخود ستم کرده ام وآ ن را دراین مهلکه ها انداخته ام.و یاران خود را به این سجده توصیه می کرد وهرکس به آن عمل می کرد، تاثیرآن را در حالات خود می فهمید وبعض از یاران او این ذکر را هزارمرتبه در سجده می گفتند و بعضی کمتر و بعضی بیشتر و شنیدم که بعضی ازآنها سه هزارمرتبه درسجده تکرارمی نمودند.         ( المراقبات، /چ1/ص353)

7- افطار دادن

ای مردم هرکس از شما روزه دار مومنی را در این ماه افطار دهد، در برابر این عمل او را نزد خدا ثواب آزاد کردن یک بنده و آمرزش گناهان گذشته اوست.

8-آسان گیری به زیردستان

هرکس از شما بارغلام وکنیزخود را سبک گرداند و در کاراو تخفیف دهد وهرکس شر خود را نگه د ارد، خداوند غضب خود را در روز ملاقات با او باز دارد.

9- صله رحم

هر کس در این ماه صله رحم کند،خداوند در روز ملاقات او را گرامی دارد و هر کس در آن قطع رحم کند ،خداوند در قیامت، رحمت خود را ازاو دریغ نماید.

10-ادای نماز مستحبی

هرکس در این ماه به دلخواه خود نماز مستحبی بخواند، خداوند جواز دوری اش از آتش جهنم را به او بدهد.

11-ادای واجب

هر کس در این ماه واجبی را ادا کند ،ثواب کسی را دارد که هفتاد فریضه درماههای دیگرادا کرده باشد.

12-بسیار صلوات فرستادن

هرکس در این ماه بر من درود و صلوات بسیاربفرستد،خداوند در روزی که کفه اعمالها سبک است کفه او را سنگین نماید.

13-تلاوت قرآن

هر کس دراین ماه آیه ای از قرآن تلاوت نماید اجر و پاداش او مانند کسی است که درغیراین ماه قرآن راختم کرده باشد.

واقعیت این است  که ما ماه مبارک رمضان که اولیای ما برای ورو د به  آن ذو ماه رجب  و شعبان را روزه  می گرفته اند،دست کم گرفته ایم.

امید است دراین روزها و شبهای شریف ماه ضیافت الهی ،توفیق آن را داشته باشیم که هر روز به این دستورالعمل رسول خدا  توجه وبه آن عمل کنیم و این ماه شریف پر برکت یکی از بهترین اوقات عمر ما در جهت کسب مقام بندگی ومنزلت عبودیت باشد.انشاالله./ دکتر غلامعلی رجائی